Bardzo miło poinformować, że ostatnio do Naszego zespołu #AmbasadorówPKP_S.A. 🚉 dołączyły dwie niezwykle ambitne i zdolne studentki 🎓 - Emilia i Olga.

Emilia studiuje III rok Hungarystykę 🇭🇺 na Uniwersytecie Warszawskim, poza tym jest redaktorką radiową i służy w WOT, a jej zainteresowaniem są ogólniepojęte media. Olga natomiast jest studentką I roku Prawa ⚖️ na Uniwersytecie SWPS w Poznaniu, jej priorytetem jest samorozwój, a w pracy ceni sobie kontakty z ludźmi.

Przez to, że Nasz zespół składa się z tak różnych osobowości, każdy ma inne zainteresowania i zdolności, łącząc siły możemy osiągnąć naprawdę wiele! 🎯 Mamy nadzieję, że będziecie śledzić Nasze dalsze działania i projekty. 📲

 

Cześć! 📣
To my, Wasi ambasadorzy 😊
Ostatnio powiększyliśmy Nasz skład - dołączyły do nas Olga i Emilka!
Nasze pierwsze, wspólne spotkanie było hybrydowe - dziewczyny uczestniczyły zdalnie 😁 Na spotkaniu omawialiśmy nasze świeżutkie pomysły na rozwój programu Ambasador.
Plany mamy ambitne! Co tak właściwie chcemy robić?
Szykujemy dla Was wywiady z pracownikami PKP S.A., prezentację eko-dworców w różnych częściach Polski oraz filmiki z cyklu "Kiedyś i dziś". Oprócz tego szykujemy niespodzianki na targi kolejowe Trako.
Są to nasze główne zadania na ten moment, ale dopiero się rozkręcamy!
Wyczekujcie Naszych najbliższych publikacji 💪

Pozdrawiamy
Ambasadorzy PKP S.A.
Pati, Emilka, Piotrek, Olga i Natalia

W poniedziałek ponownie spotkaliśmy się w centralnej siedzibie PKP S.A. 🏢 i omówiliśmy dalsze kroki Naszej działalności. Poruszyliśmy temat planowanych
wywiadów z pracownikami firmy 👥, podczas których chcemy przybliżyć Wam, na czym polega praca w PKP S.A. na poszczególnych stanowiskach. Wywiady
będą publikowane w formie tekstowej 🖋 lub filmiku 🎥 na mediach społecznościowych PKP, a także tutaj w zakładce Ambasador.

Kolejnymi aspektami, które chcemy w najbliższym czasie poruszyć, są: informacje o ekologicznych ♻ rozwiązaniach na dworcach, porównanie dworców kiedyś a dziś ⏳, historia oraz ciekawostki o nich oraz kultura na
dworach 🚆.

Mamy wiele planów i mamy nadzieję, że będziecie mam towarzyszyć i obserwować Nasze kolejne działania. Do usłyszenia wkrótce! ❤️

Do Skierniewic, miasta liczącego obecnie niecałe 48 tysięcy mieszkańców, kolej dotarła już w 1845 r. Była to Droga Żelazna Warszawsko-Wiedeńska – pierwsza kolej w Królestwie Polskim. W tym czasie powstał pierwszy budynek dworcowy, ale już w 1873 r. został zastąpiony przez nowszy – w stylu gotyku angielskiego z wnętrzami neoklasycystycznymi na przyjęcie cara Rosji, który odwiedzał swoją rezydencję. W 1914 r. budynek spłonął, ale został odnowiony. Ponownie odnowiony w latach 1980 – 2003. Z kolei w starym dworcu znajdował się teatr, a po I wojnie światowej szkoła dla dzieci kolejarzy, dom kultury PKP oraz stołówka kolejowa. Spłonął w styczniu 1945 r., zaś ruinę rozebrano po wojnie.

W 1954 r. we wnętrzu dworca techniką sgraffito (zdrapywany tynk) wykonano serię socrealistycznych obrazów, których treścią są sceny z życia kolejarzy, chłopów i robotników. Przedstawiają one m.in. sojusz robotniczo-chłopski, budowę kolei, fabrykę Ursus, ale także literatów czy malarzy. Na jednej ze ścian do dzisiaj widnieje hasło „Kultura i sztuka to najwspanialszy środek zbliżenia między narodami”. Dzieła autorstwa A. i J. Mieszkowskich zostały odnowione podczas remontu dworca.

Nie odchodząc od kultury, warto spostrzec, że dworzec w Skierniewicach mogą pamiętać czytelnicy „Lalki” B. Prusa. W końcu to tutaj, spostrzegłszy, że Izabela Łęcka flirtuje z innym, Stanisław Wokulski wysiada z pociągu Warszawa – Kraków z zamiarem popełnienia samobójstwa. Na szczęście został uratowany przez kolejarza Wysockiego. 9 października 2010 r. na dworcu został odsłonięty pomnik Stanisława Wokulskiego z sentencją „Dotknąłem miłości, dotknąłem śmierci… Tu w Skierniewicach wrócono mnie Życiu. Ach te odwieczne metamorfozy…”. Z kolei zakochani mogą włożyć miłosny liścik do szpary w jego surducie.